Her yanım deniz,
Her yanım gökyüzü.
Ne yana düşer şu mavi dedikleri?
Ne yanım daha beyaz?
Ne kadar alır zihnim bilginin engin çemberinden?
Ne denli doğru çalışır?
Bilemem.
Oyaladığımı fark etmesin yeter.
Sabun köpüğü üflerim üstü kapalı karanlığıma.
Kim fark eder bu inceliği?
Kim alınır üzerine?
Kim döner sırtını düşünmeden?
Kim gülümser sadece?
Bilemem.
Sahi,
Çiçekler görmediği için mi korkmadan açar yapraklarını?
Kim var şu umursamaz rüzgarın arkasında?
Tenime değmiş ya bir kere günün ilk ışığı.
Nasıl başladı bu kaotik düzen?
Ne zaman bırakır yerini geceye?
Bilemem.
Tüm olası sorulara ait yanıtların var olması gerekliliği sarmasın diye dört bir yanımı
Tutunurum benim diyebileceğim neyim varsa.
Gevezeliğimize saydığımız bakışlar doldurur zamanı
Dilimde özgürlüğüm olur birkaç tanıdık yürek.
Ben var mıyım?
Biz mi yokuz?
Bilemem.
