Vakitlice

Kapağı özensiz kitabımın
Zamandan azıcık daha öte sayfaları arasında diye yerim yurdum
Yokluğumun fark edilmesini arzu edecek değilim.
Varsın dileyen bulsun;
Zihnimi sarsan ölçümsüz sorulara ait çıkmazlarımın geride bıraktığı kırıntıları.
Hem kaçınılmaz dedikleri şu elim çizgileri,
Geleceğin durmaksızın geçmişe ötelediği gerçekliğin izlerine eş değer olamaz ki.
Söyle kar tanesi;
Nefesim varlığını,
Ruhum yok saymasını nereden öğrendi?
Durma lütfen,
Anlat!
Tenimi titreten sıcaklığın
Yersiz öfkelerimi nasıl alır süpürür,
Nasıl bırakır yerine çabucak küçüklüğümü?