Geceleri kıskandı gündüzler ben olmayınca.
Geceleri şanslı saydı aklınca.
Yıldızlar ve ay onundu.
Ondaydı sessizlik, ondaydı huzur.
Kıskanç bir çocuk gibi bütün karanlığıyla beni kendine saklıyordu.
Ve isyan etti güneşine aldırmadan.
Oysa bilmiyordu,
Bunca yıldır bütün kahrımı geceler çekiyordu..
