Somut

Yalın kelimesidir asıl kökeni sanırım. Sade, öz, katıksız..
Yalnızken konuşursun Yaratıcınla. Ne bir kendini beğenmişlik ne de bir şımarıklık dolanmaz sözlerine, yalnız istersin, gerçekten, içten; Pişmanlığının bağışlanma isteğine eşlik etmesi ile ikinci bir şansı..
Yalnızken dışarıdan bakabilme ihtimalin doğar kendine aynı rüyalarında olduğu gibi. Beyninin içindeki sese söz vermeler kızmalar küsmeler kafa tutmalar unutturur zamanı. Geçmiş ve gelecek o anda buluşur. Bir yıl bir saniyeye sığabilirken, bir saniye milyonlara bedeldir.
Ve yalnızken kim ne derse desin! Tüm duygularınız dans eder sizinle. Gerçeklik algısının keskinliğinden kurtularak, doğrular yerine eğriler çizebilme özgürlüğü ile birlikte.
İsterseniz etrafınızda onlarca insan, karşınızda sohbet ettiğiniz bir kaç arkadaşınız olsun ya da teninize değen bir sevgili fark etmez. Yalnızlık soyuttur, somut değil.
Bence “Yalnızlık zihindedir”.