Hatırla

“Her olgu yokluğu sayesinde yaşam bulur beynimizde.”
Yoksa içimize çektiğimiz hava kadar olağan, sıradan ve fark edilmez olurdu her şey.
Hangimiz terk edilmeden algıladık sevgilerimizi?
Yalnızlık değil midir insana anı fark ettiren?
Bu yüzden en az konuşmak kadar derin;
Sus olmayı daha çok severim.
Bana var olduğumu hatırlatır.