Beyaz tatil dönüşü belli etmek istemese de özlemini duyduğu Siyah ile muhabbetlerinin bir yenisi yapmak için telaşlı adımlarla evin kapısına yöneldi. Kapıyı sessizce açtı ve Siyahın o sırada bulunabileceği yegane odaya yöneldi.
– Hey! Siyah! Ben gel d i i mm.. Aman tanrım eşyalar nerede?!
– Telaşlanma dostum, uzakta değiller. Arka bahçeye çıkardım hepsini.
– İyi de neden!
– Enerjileri düşünmemi engelliyor. Üzerlerine, senin, bu sınırlı dünyaya ait katı kurallarının bunaltıcı izleri sinmiş.
– Madem öyle eşyalar yerine sen çıksaydın arka bahçeye!
– Dostum işte ben de tam olarak bundan bahsediyordum. Anlamana sevindim.
