Bazen

Yazboz tahtasıdır kader dediğin kimilerince. Kimileri suçu, “Yaratıcının olacaklardan haberdar olması” olgusuna yükler ve kalemin elimizde olmadığı yanılgısı ile kader diye tanımlar başına her geleni.
Bense, kalemini eline alıp bir şeyler yazmak adına adım atmaktan dahi korkanlardansa tüm anlamsız görünümüne rağmen karalamaktan çekinmeyenleri yeğlerim. Gerekirse en küçük noktasına kadar her ne varsa silebilmeyi göze alanlar var bir de; her şeye sıfırdan başlamak için olsa gerek bu gözü karalık derim kendime.
Bazen uzun bir kelime..
Öyleyim ki bazen, üçüne de imrenirim.