Gözlerini kapat şimdi.
Hadi! Ne bekliyorsun?
Güven bana.
Şimdi uzun bir yol düşün,
İki yanında salkım saçak söğüt ağaçları
Ve ılık bir bahar rüzgarı tenimize değen;
Susuyoruz..
Ayaklarımız altında ezilen sonbahar yaprakları.
Birlikte olabilmenin verdiği güvenle alabildiğince dert ve soruna germişiz göğsümüzü.
Yüzümüzde ıslak bir tebessümün izleri.
Bir elimiz toprak bir diğeri gökyüzü kadar işlemiş içimize.
“Ya şimdi ne olacak?” der gibi anlamsız geçmişimizden uzak;
Yürüyoruz..
Dilek
17 Nisan 2000