Sitem

Yok artık ümitsizliğe ezilmek, her saniye ölmek yok.
Bedenimde taşıdığım kalbim değil bir taş parçası sanki;
Duygusu yok,
Sevgisi yok.
Yalnızlığıma bir dost edinmek,
Cömertçe mutluluğu paylaşmak,
Kapılmak akıntıya engelleyemeden,
Tekrar tekrar yıkılmak yok.
Hayallerde yaşamak tebessümü,
Doyasıya sevgiye erişmek,
Sıcaklığını yanı başımda hissetmek,
Bir bütün olabilmek yok.
Ben ruhsuz biriyim artık sevgiye hiç mi hiç ihtiyacım yok.
..
Kimi kandırıyorum ki!
Sevilmeye ihtiyacım her zamankinden daha çok.