Sahte

Sabahlara duyulan bu telaşlı özlem yüzünden zaten hep; gecenin,  gündüzün dışlanmışlığı olarak atfedilen “karanlık” yaftası.
Oysa insanın geceye teslimiyeti, günün bağımlısı olduğu sahteliğinden sıyrılmasıdır hiç olmazsa.
Hiç olmazsa zihnin  berraklığıdır içimize ışıyan.